Bombus pascuorum is a very widespread all over Europe, from the Mediterranean coast to the Barent's sea shores. It is also an highly variable species with many subspecies.
In Turkey there are 3 subpecies, from West to east, olympicus, paphlagonicus and rehbinderi. While the first looks like most specimens from Netherlands of North Norway, the last two recall some local forms that could be found here and there in Germany.
In Anatolia, Rasmont & Flagothier (1996) observed 911 specimens of B. pascuorum, from 3 to 2300 m (median = 1240m), with 80 % of the observations between 800 and 1740 m. The species is clearly more montane than in western Europe, perhaps because it stays clear from the vast steppes that extend at lower altitudes in this region.
Reinig (1972) regards B. pascuorum as a forest species while Pittioni & Schmidt (1942) and Rasmont (1988) see it more as a wood-edge one. Indeed, it does not usually live outside more or less woody areas. In Near-East, it can be encountered in the woody steppe but never in the true steppe.
Generally, B. pascuorum is found together with B. lapidarius and B. hortorum.
In the West-Palaearctic, B. pascuorum is well known as the most polytrophic bumblebee species. It forages on hundreds of flowers species. In Anatolia, while Özbek (2000) mentions 66 foraging plants, we have observed the species on 25 flowers species, mainly Symphytum asperum (72 observations), Digitalis ferruginea (51), Rhododendron ungernii (24), Labiatae (22), Salvia verticillata (20), Trigonella caerulea (20), Prunella vulgaris (16), Prunella grandiflora (14), Echium vulgare (11), Trifolium pratense (9), Epilobium angustifolium (8), Rubus platyphyllos (8), Stachys germanica (8), Trifolium sp. (8), Carduae (7), Lamium maculatum (7).

Bombus pascuorum est très répandu dans l'Europe toute entière, depuis les côtes de la Méditerranée jusqu'aux rives de la mer de Barents. C'est aussi une espèces hautement variable, avec beaucoup de sous-espèces.
En Turquie, il y a 3 sous-espèces, de l'ouest à l'est, olympicus, paphlagonicus et rehbinderi. Tandis que la première de celles-ci ressemble aux spécimens des Pays-Bas (ssp. moorselensis) et du nord de la Norvège (ssp. smithianus), les deux dernières rappellent la ssp. floralis qui se trouve ici et là dans la plus grande partie de l'Europe Centrale.
En Anatolie, Rasmont & Flagothier (1996) ont observé 911 spécimens de 3 à 2300 m (médiane = 1240m), avec 80 % des observations entre 800 et 1740 m. L'espèce est clairement plus montagnarde ici qu'en Europe Occidentale, peut-être parcequ'elle évite nettement les vastes steppes.
Reinig (1972) considère B. pascuorum comme une espèce de forêts, tandis que Pittioni & Schmidt (1942) et Rasmont (1988) le voient plutôt comme une espèce de lisières. De fait, il ne vit pas d'ordinaire en dehors des endroits plus ou moins boisés. Au Proche-Orient, on peut le voir dans les faciès les plus boisés des steppes boisées, mais jamais dans la vraie steppe.
Généralement, B. pascuorum se trouve avec B. lapidarius et B. hortorum.
Dans la région ouest-paléarctiques, B. pascuorum est bien connue comme l'espèce la plus polytrophique de tous les bourdons. Elle butine des centaines d'espèces florales. En Anatolie, tandis qu'Özbek (2000) mentionne 66 plantes butinées, nous l'avons observé sur 25 espèces de fleurs, dont surtout Symphytum asperum (72 observations), Digitalis ferruginea (51), Rhododendron ungernii (24), Labiatae (22), Salvia verticillata (20), Trigonella caerulea (20), Prunella vulgaris (16), Prunella grandiflora (14), Echium vulgare (11), Trifolium pratense (9), Epilobium angustifolium (8), Rubus platyphyllos (8), Stachys germanica (8), Trifolium sp. (8), Carduae (7), Lamium maculatum (7).

Bombus pascuorum tüm Avrupa'da Akdeniz sahillerinden Barent Denizi kıyılarına kadar yaygın bulunan bir türdür. Ayrıca pek çok alttürü buluna çok değişkenlik gösteren bir türdür.
Türkiye'de batıdan doğuya olympicus, paphlagonicus ve rehbinderi olmak üzere 3 alttürü bulunmaktadır. İlk alttür Hollanda'dan Norveç'in kuzeyine kadar yayılış gösterirken diğer ikisi farklı formlar ile Almanya'da dağınık bir yayılım sergilemektedir.
Anadolu'da Rasmont & Flagothier (1996) B. pascuorum'un 911 örneğini gözlemlemişlerdir. Bunlar 3 ile 2300 m (median= 1240 m) ve gözlemlerin %80'i 800 ile 1740 m olacak biçimde yayılış göstermektedir. Burada türün ayılışı Batı Avrupa'ya göre daha dağlık gözükmektedir. muhtemelen bu durum bu bölgede step yayılışının daha düşük irtifada olmasından kaynaklanmaktadır.
Reinig (1972) B. pascuorum'u bir orman türü olarak betimlerken Pittioni & Schmidt (1942) ve Rasmont (1988) daha ziyade orman kenarı özelliğinde bir tür olarak düşünmektedirler. Genellikle az ya da çok ormanlık olan alanlardan çok uzakta yaşamadığını görmekteyiz. Yakın Doğu'da bu türün ağaçlı steplerde bulunabileceğini ancak hiç bir zaman gerçek steplerde görülmediğini ifade edebiliriz.
Genellikle B. pascuorum B. lapidarius ve B. hortorum ile birlikte bulunur.
Batı Palaearktik'te B. pascuorum en politrofik bombus arısı türü olarak kabul edilebilir. Yüzlerce farklı çiçek üzerinde bulunabilirler. Anadolu'da Özbek (2000) 66 ziyaret edieln çiçekten bahsederken biz 25 çiçek türü gözlemledik. Bunların başlıcaları; Symphytum asperum (72 gözlem), Digitalis ferruginea (51), Rhododendron ungernii (24), Labiatae (22), Salvia verticillata (20), Trigonella caerulea (20), Prunella vulgaris (16), Prunella grandiflora (14), Echium vulgare (11), Trifolium pratense (9), Epilobium angustifolium (8), Rubus platyphyllos (8), Stachys germanica (8), Trifolium sp. (8), Carduae (7), Lamium maculatum (7).